en wat voor een avontuur!

na Hoi An zijn we met de taxi naar Danang gegaan en hebben daar twee motors gehuurd. Bach ma National Park, een park ongeveer 60 km verderop, was de bestemming. dus,.. wij op zoek naar een kaart want anders konden we wel eens in China terechtkomen.kaart check, drinken check, eten check, motors check.

na ongeveer 1 uur rijden ergens boven in de bergen gaat de band van de motor van Yanniek lek. tja, en daar sta je dan op een bergpaszonder enige kennis van motors. haha gelukkig had Dionne net vrienden gemaakt met twee vietnamese jongens dus die gingen ons wel even helpen. na eerst een kwartier gechilled te hebben werd de band gemaakt.

een half uur later waren we van de berg af, maar was de band ook weer lek. dus wij weer naar een hutje toe en de band werd weer gemaakt.

10 minuten later..band lek! toen waren we wel klaar met dat avontuur dus hebben we een motor laten staan en zijn we met zijn tweeen en twee volle backpacks de laatste bergen over gegaan. gelukkig kwamen we nog voor het donker in het national parc aan en konden daar nog mooi een kamer krijgen. 's nachts niet normaal eng, lopen er allemaal beesten over het dak, echt niet dat wij lekker sliepen die nacht. in de ochtend om 8 uur vertrokken om de pelgrimstocht de berg op te maken. de tocht omhoog was 19 km en wij zijn tot 16 km gekomen en toen blijven hangen bij een familie om te eten. staart van een of ander bosbeest, levers, grasjes, takjes en andere dingen stonden op het menu. oja en vissekop niet te vergeten., uiteraard ging ook de sterke alcoholische (geen idee wat) drank rond en als gasten mochten wij eerst...wat een feest ..hahaha. helaas ging het op de terugweg regenen, en na 7 uur en 35 km verder waren we dan ook helemaal verrot. jammer alleen dat het nog 3 uur op de motor terug was. de man van de motor was blijkbaar die ochtend gekomen om hem op te halen dus die stond te wachten tot wij het aanwezen. uiteindelijk zijn we op 3 motors teruggegaan met een windkracht van 8. gaat die kerel een dijk op die doodloopt. waait hij van zijn motor. hahahaa..jammer alleen dat Yanniek achter hem aan was gereden dus die vloog ook bijna weg.

nu zijn we weer in HCMC na een treintocht van 16 uur, in een trein waar de kinderen op de vloer piesen en de volwassenen er daarna rustig in gaan slapen. volgens joke en wieger stonken we ook een uur in de wind hahaha.

p.s. Hue hebben we dus niet meer gehaald, maar het national park was meer dan de moeite waard.!

xx